Mount Everest, najwyższy szczyt świata, jest częścią kluczowego systemu wodnego Azji. Pokrywające go lodowce, zasilające wielkie rzeki takie jak Ganges, Brahmaputra i Indus, od wieków dostarczają wodę milionom ludzi. Wzrost globalnych temperatur znacząco przyspieszył proces ich topnienia, co stanowi poważne zagrożenie dla zasobów wodnych w krajach Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Jakie ryzyko niesie ze sobą utrata tych lodowych rezerwuarów? Przetrwanie lodowców na Mount Everest jest kwestią niepewną, zwłaszcza w obliczu szybkiego wzrostu globalnych temperatur. Naukowcy przewidują, że Himalaje mogą stracić nawet dwie trzecie swojej lodowej masy do końca XXI w., jeśli świat nie ograniczy emisji gazów cieplarnianych. Te masy lodu pełnią funkcję nie tylko naturalnych zbiorników wodnych, ale także regulatorów cyklicznych przepływów wody w regionie. Ich zanik wywoła trwałe zmiany w dostępie do wody, destabilizując lokalne rolnictwo, energetykę oraz źródła wody pitnej.

International Centre for Integrated Mountain Development (ICIMOD) oraz inne ośrodki badawcze wskazują, że utrata lodowców będzie miała głęboki wpływ na geopolitykę regionu, ponieważ zasoby wodne staną się coraz bardziej pożądanym, a jednocześnie deficytowym zasobem. W obliczu tych wyzwań kluczowe jest wsparcie technologiczne i finansowe dla społeczności górskich oraz tworzenie strategii adaptacyjnych, które pomogą przystosować się do zmieniającego się środowiska.