English
Podczas posiedzenia komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych państwa członkowskie UE większością głosów pozytywnie zaopiniowały projekt rozporządzenia Komisji Europejskiej o przyznaniu Polsce, Bułgarii, Słowacji, Rumunii i Węgrom drugiej transzy pomocy w wysokości 100 mln euro. Do naszego kraju ma trafić pakiet wsparcia w wysokości blisko 40 mln euro.
Pakiet wsparcia o wysokości 100 mln euro, pobrany z rezerwy rolnej na 2023 r., zostanie skierowany do rolników produkujących zboża i nasiona oleiste. Wsparcie pomoże państwom członkowskim graniczącym z Ukrainą częściowo zrekompensować problemy związane z następstwami importu niektórych produktów rolno-spożywczych z tego kraju.
Pakiet wsparcia dla pięciu państw przyfrontowych
Podział środków pomiędzy poszczególnymi krajami ma wynosić:
- 9,77 mln euro dla Bułgarii;
- 15,93 mln euro dla Węgier;
- 39,33 mln euro dla Polski;
- 29,73 mln euro dla Rumunii;
- 5,24 mln euro dla Słowacji.
Kraje te mogą uzupełnić unijne wsparcie do 200% środkami krajowymi, co stanowiłoby łączną pomoc finansową w wysokości 300 mln euro dla poszkodowanych rolników. Przy podziale środków uwzględniono sytuację każdego państwa w unijnym sektorze rolnym, kwotę płatności bezpośrednich WPR, a także względnego wzrostu ukraińskiego przywozu zbóż i nasion oleistych do tych państw członkowskich.
Przyjęty pakiet wsparcia jest wynikiem osiągniętego w dniu 28 kwietnia 2023 r. porozumienia Komisji Europejskiej z Polską, Bułgarią, Węgrami, Rumunią i Słowacją w sprawie ukraińskich produktów rolno-spożywczych. Komisja Europejska 2 maja 2023 r. poinformowała o przyjęciu tymczasowych środków zapobiegawczych dotyczących importu z Ukrainy pszenicy, kukurydzy, rzepaku i słonecznika, które wstępnie obowiązywały do 5 czerwca, a ostatecznie zostały przedłużone do 15 września 2023 r. Wraz z przyjęciem pakietu wsparcia UE podejmuje działania mające na celu ułatwienie tranzytu zboża przez korytarze solidarnościowe do regionów, które najbardziej tego potrzebują. Zaplanowane działania mają na celu obniżenie ogólnych kosztów logistyki, lepszą koordynacją tranzytu i usprawnienie infrastruktury w portach.
