Śmietnik dryfujący w oceanie – nowe badania ujawnią ogromną skalę zagubionego sprzętu rybackiego

Oceany stanowią ponad 70% powierzchni Ziemi i są środowiskiem życia dla wielu organizmów, w tym ryb i innych zwierząt. Nie da się ukryć, że działalność ludzka negatywnie wpływa na ekosystemy oceaniczne. Jednym z problemów jest zagubiony sprzęt rybacki, który stanowi zagrożenie dla życia morskiego i wpływa na jakość wody. Do tej pory skala tego zjawiska była trudna do oszacowania, ale w nowym badaniu ujawniono, jak ogromny jest to problem. Każdego roku gubi się lub odrzuca liczbę sieci wystarczającą, aby pokryć Szkocję, a gdyby połączyć ze sobą wszystkie rodzaje zagubionych linek, można by nimi okrążyć Ziemię aż 18 razy.

Australijskie badania określają ilość narzędzi połowowych traconych co roku na morzu

Według badań przeprowadzonych przez CSIRO, australijską narodową agencję naukową i University of Tasmania, każdego roku gubi się lub wyrzuca prawie 2% komercyjnych narzędzi połowowych, co powoduje, że stają się one głównym składnikiem globalnego zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi.

W celu przeprowadzenia możliwie wszechstronnego badania, naukowcy przeanalizowali dane dotyczące połowów oraz przeprowadzili wywiady z 450 rybakami z siedmiu krajów na całym świecie, w tym z USA, Indonezji i Maroka. Ankiety dotyczyły pięciu głównych typów narzędzi połowowych (sieci skrzelowe, okrężnice, włoki, takle oraz więcierze i pułapki), ich ilości używanych i traconych rocznie oraz cech narzędzi i statków, które mogą mieć wpływ na straty.

Straty roczne obejmowały:

• 78 000 km² okrężnic i sieci skrzelowych;
• 215 km² włoków dennych;
• 740 000 km lin głównych;
• 15,5 miliona km odgałęzień;
• 13 miliardów haczyków typu longline;
• 25 milionów pułapek i garnków.

Richard Leck, szef ds. oceanów w WWF Australia, powiedział: „Te liczby zapierają dech w piersiach. Daje to poczucie przerażającej skali problemu i pilnej potrzeby jego rozwiązania”.

We wcześniejszych szacunkach odsetek utraconych narzędzi był wyższy, ale tamte analizy opierały się na szeregu badań, a nie na standaryzowanych szacunkach opartych na wywiadach.

„Dane zebrane w celu stworzenia tych szacunków pochodzą bezpośrednio od samych rybaków, aby zebrać informacje o stratach narzędzi połowowych bezpośrednio u źródła” – powiedział Kelsey Richardson, główny autor badania.

Przyczyny utraty sprzętu rybackiego i skutki zjawiska dla ekosystemów morskich

Jednym z głównych powodów zagubienia sprzętu rybackiego jest jego zły stan techniczny i zużycie. Wiele sieci rybackich i innych narzędzi jest używanych przez wiele lat, co prowadzi do ich stopniowego zużywania i kruszenia się. W końcu siatki lub haki ulegają rozerwaniu i trafiają do oceanu. Innym powodem zagubienia sprzętu rybackiego są złe warunki pogodowe, które mogą prowadzić do zerwania sieci lub kotwic.

Konsekwencje gubienia sprzętu rybackiego dla ekosystemów morskich są bardzo poważne. Zagubione sieci rybackie, zwłaszcza te wykonane z nylonu, mogą pozostać w wodzie przez dziesięciolecia i stać się pułapką dla zwierząt morskich. Prowadzi to do zmniejszenia populacji ryb, co wpływa na rybołówstwo i gospodarkę morską, ale może również prowadzić do zmian w populacjach drapieżników, które zjadają ryby, a to z kolei wpływa na łańcuch pokarmowy i ekosystem morski jako całość.

„Sieci widma – jak je nazywamy – są szczególnie śmiercionośną formą zanieczyszczenia dla całego życia morskiego, na którym nam zależy. Kiedy te sieci zostaną zgubione, nie przestają łowić.” – Richard Leck

Zagubiony sprzęt rybacki stanowi poważne zagrożenie dla życia morskiego i ekosystemów oceanicznych na całym świecie. Badania ujawniają, że przyczynia się on do śmierci i ranienia wielu zwierząt morskich, a także wpływa na jakość wody i zasoby ryb. Dane zostaną wykorzystane, aby pomóc CSIRO osiągnąć cel, jakim jest zmniejszenie o 80% do 2030 r. ilości odpadów z tworzyw sztucznych przedostających się do środowiska.