English
Produkcja rolna w Afganistanie ma nie tylko bogatą historię, ale stanowi też jeden z głównych sektorów gospodarki tego kraju. Uprawiane są tu bawełna, orzechy włoskie, migdały, jęczmień, ryż, winogrona czy pszenica. Każda z tych roślin do funkcjonowania potrzebuje nie tylko słońca, na którego brak nie trzeba narzekać, ale też wody. Jej niedobór od lat stanowi poważny problem tego kraju. Czy nowy projekt nawadniania ma szansę odmienić losy afgańskiego rolnictwa?
FAO z pomysłem na zażegnanie problemu wodnego
Sposobem na pogłębiający się problem ma być pomysł Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Japońskiej Agencji Współpracy Międzynarodowej (JICA) dotyczący nawadniania społecznościowego. Obie organizacje rozpoczęły wdrażanie zaplanowanego na cztery lata i obliczonego na 9,5 mln dolarów projektu. Jego celem jest zwiększenie powierzchni gruntów nawadnianych, dzięki czemu produkcja rolna, a co za tym idzie wytwarzanie żywności, będzie bardziej stabilne. Projektem zostanie objęta produkcja rolna w prowincji Kunar we wschodnim Afganistanie. To zwiększenie bezpieczeństwa żywnościowego dla ponad 12,6 tys. cierpiących na niedostatek pożywienia mieszkańców tego regionu. Ponadto projekt ma zadbać o pastwiska i zabezpieczyć zasoby wód podziemnych, co ma szczególne znaczenie w obliczu zmiany klimatycznej.
Produkcja rolna w Afganistanie – czym się charakteryzuje?
Produkcja rolna w Afganistanie, ze względu na suchy klimat, jest w dużym stopniu uzależniona od dostępu do wody. Nawodnienie staje się zatem kluczowym czynnikiem oddziałującym na wydajność oraz różnorodność upraw. Choć Afganistan dysponuje źródłami wody, takimi jak rzeki, strumienie czy systemy irygacyjne, to w większości przypadków są one niewystarczające do optymalnego nawadniania pól uprawnych.
W niektórych regionach stosowane są nowoczesne technologie, takie jak nawadnianie kroplowe, które wspierają oszczędność wody i zwiększają efektywność upraw. Nadchodzący kryzys wodny, odczuwalny nie tylko w Afganistanie, każe jednak szukać rozwiązań, które staną się wsparciem w czasie sezonów suchych. Dzięki temu rolnicy będą w stanie prowadzić uprawy pobierające wiele wody. Warto zaznaczyć, że dostępność zasobów w regionie jest ograniczona nie tylko przez suszę, ale i przez zanieczyszczenia oraz konflikty zbrojne.
Jak projekt FAO może wesprzeć produkcję rolną w Afganistanie?
Produkcja rolna w dużej mierze zależy od wody, a zmieniający się klimat i susze sprawiają, że ludność cierpi z powodu niedoborów żywności. Afganistan to kraj, w którym nawet 70 proc. produkowanej żywności może zależeć od skutecznego nawadniania. Projekt zapoczątkowany przez FAO zakłada rewitalizację kanału irygacyjnego Nurgal w prowincji Kunar. Celem ma być nie tylko zwiększenie przepływu wody, ale i niezawodność całego systemu.
Jak to wygląda w praktyce? Projekt zakłada zwiększenie obszaru nawadniania o 70 ha, tworząc tym samym teren z dostępem do wody o wielkości 643 ha. Taki zabieg ma prowadzić do zwiększenia potencjału rolnictwa – szacuje się, że produkcja rolna może w ten sposób powiększyć się o 12 proc. To spore wsparcie, zwłaszcza dla ubogich gospodarstw wiejskich, które są narażone na głód w największym stopniu.
Projekt ma na celu również ochronę pastwisk za pomocą ulepszania i dostosowywania odmian roślin odpornych na specyficzne warunki oraz odnawiania zasobów wód gruntowych. Propozycja FAO, stworzona przy wsparciu JICA, niejako rozwija projekt Green Ground, który został zainicjowany w 2003 r. przez dr Tetsu Nakamurę i Peace (Japan) Medical Services (PMS). Do 2023 r. w dorzeczu rzeki Kunar suche pola uprawne o wielkości prawie 24 ha przekształcono w pola pełne zieleni. Zyskało na tym ponad 650 tys. osób. Sukces projektu Green Ground pozwala wierzyć w powodzenie kolejnej inicjatywy. Dostarczenie wody, żywności oraz środków do życia to niesienie pomocy wielu ludziom i nadzieja na to, że Afgańczycy będą mogli poprawić swój los, dzięki bardzo ważnemu czynnikowi, czyli wodzie.
Na czym polega nawadnianie społecznościowe?
Termin „nawadnianie społecznościowe” ściśle łączy się z zarządzaniem zasobami wodnymi. To wspólne operowanie nawadnianiem przez lokalne społeczności. Rolnicy oraz mieszkańcy danego obszaru współpracują w celu zarządzania systemem nawadniania w zrównoważony sposób. Celem jest efektywna produkcja rolna. Dzięki zastosowaniu nawadniania społecznościowego lokalna ludność może skuteczniej kontrolować dostęp do wody w różnych dziedzinach życia. Kluczowymi cechami tego systemu są udział lokalnej społeczności, współpraca, zrównoważony rozwój (np. oszczędzanie wody) oraz odpowiednia edukacja i wsparcie instytucji zarządzających.
